میزان رفتار قاطعانه و درک از عوامل بازدارنده در دانشجویان کارورز پرستاری

زمینه و هدف: مهارت قاطعیت برای پرستاران و دانشجویان پرستاری به منظور استفاده مؤثر از دانش و عملکرد حرفه‏ای ضروری است. تعیین وضعیت موجود میزان قاطعیت دانشجویان پرستاری و همچنین شناسایی موانع به کارگیری رفتار قاطعانه می‏تواند مسئولان مربوطه را در برنامه‏ریزی‏های مربوطه و ارائه راهکار به منظور پیشگیری از مشکل یاری نماید. هدف  این مطالعه، بررسی رفتار قاطعانه و درک از عوامل بازدارنده در دانشجویان کارورز پرستاری بود. روش کار: این پژوهش یک مطالعه توصیفی- مقطعی بود. جامعه پژوهش را کلیه دانشجویان کارورز پرستاری در نیمه دوم سال  1392 تشکیل می‏داد. 75 دانشجوی پرستاری به روش سرشماری�در مطالعه شرکت داشتند. جمع‏آوری داده‏ها از طریق  پرسشنامه قاطعیت گمبریل و ریچی به منظور تعیین میزان قاطعیت و پرسشنامه موانع به کارگیری رفتار قاطعانه پژوهشگر ساخته بود که در برگیرنده عوامل بازدارنده قاطعیت در سه حیطه فردی، آموزشی و محیطی بود. تجزیه و تحلیل داده‏ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی و کاربرد spss-18 انجام گرفت. یافته ها: یافته ها نشان داد که 51 نفر از دانشجویان (68%) دارای قاطعیّت متوسط و 9 نفر�(12%) دارای قاطعیّت پایین بودند. از دیدگاه دانشجویان، عوامل آموزشی (78/0±61/3) بیش از عوامل محیطی و فردی مانع از رفتار قاطعانه می‏گردید. در درک از عوامل بازدارنده «قاطعیت یکی از معیارهای ارزشیابی بالینی نیست» مانع‏ترین دلیل از دیدگاه دانشجویان (با میانگین 15/1±70/3) برای ایفای قاطعیت بود. نتیجه گیری: طبق نتایج، دانشجویان کارورز پرستاری نیازمند آموزش رفتار قاطعانه تا قبل از ورود به عرصه حرفه پرستاری بودند. با توجه به نقش بازدارندگی عوامل آموزشی در ارتقاء قاطعیت، تمرکز بر تعلیم مهارت‏های مختلف از جمله مهارت قاطعیت توسط اساتید پرستاری در بستر مناسب محیطی پیشنهاد می‏گردد.